اکثر مشاجره ها و بحث هایی که در محل کار و اجتماع و خانواده صورت میگیره بر سر این نیست که یکی حق و دیگری ناحق هستش!
بلکه هر دو حق هستند و بحث سر اینه که کی حق تره؟
متاسفانه در اکثر مواقع هر کدوم از طرفین تنها به حق خودشون مینگرند و در تلاش اند حق خودشون رو به کرسی بنشونن.
اما چون هر دو طرف حق به جانب هستند بحث ها بالا میگیره!
اگر در مسائل روزمره و اجتماعی و خانوادگی خودمون به این دیدگاه و جایگاه برسیم که در هر مشکل و بحث و اتفاق پیش آمده علاوه بر حقوق خود به حقوق دیگری هم بیندیشیم، میبینیم که واقعا نیازی به مشاجره و جدل و بحث های تند نیست. بلکه با سازگاری و درک هر دو طرف از حقوق دیگری و کنار اومدن با هم مشکل حل میشه.
حرفم این نیست که طرفین از حق خودشون بگذرند. مسئله اینجاست که نباید از حق دیگری هم بگذرند. اگر ارزش حق دیگری رو هم همچون حق خودمون بدونیم مشکل حل میشه. کافیست حواسمون باشه که دیگری هم همچون ما انتظار و غریزه انسانی رسیدن به خواستش رو داره.
چیزی که باقی میمونه اینکه در اکثر مواقع یکی حق است و دیگری حق تر. و این مشکل، اگر به جایگاه درک حقوق یکدیگر برسیم حل میشه. وقتی قراره هرکسی به حقوق خودش برسه. پس کسی که کم تر حق داره بیشتر کوتاه میاد و کسی که بیشتر حق داره منصفانه تر رفتار میکنه.
یا حق
